Özgür bir insan nasıl yaşayacağını hiç düşünmez; çünkü nasıl yaşanmayacağını zaten bilir. Gerisi hikayedir.
Asi ruhlu bir mahalle delikanlısıdır Şevkat. Adaletsizliğe, haksızlığa ve ayırımcılığa zerre tahammülü yoktur. En büyük sorunu da öfke kontrolüdür. Bu sorundan ötürü sıradışıdır, sevimlidir ve mahallenin afili kahramanıdır.
Şevkat harbidir, samimidir, sözünün eri, öfkesinin esiridir. Ancak yüreği pamuk kadar yumuşaktır ve hayatı hep pamuk ipliğindedir. Halden anlar, hatır sayar, zorda kalana yardım elini uzatır. Velhasılı, nesli tükenmiş bir mahalle delikanlısıdır o.
Şevkatin hatırını asla kıramayacağı Cevdet Bey bir gün ondan bir ricada bulunur. Ama ne ricadır bu! Bu ricadır zaten hikayemizi başlatan; Şevkati hayatının en zor sınavına atan.
Cevdet Bey, Paristen dönen kızı Esini Şevkate emanet eder. Mertliğine güvenir , göz kulak ol, sahip çık kızıma der; mahallesine gönderir.
Şevkat Yerimdar bu! Emanetse baş üstündedir, dünya yıkılsa halel getirmez üstüne.
Gel gör ki bu emanet başkadır; güzeller güzeli bir kızdır. Adı Esindir, Şevkatin hayatına belalı ama tatlı bir esin gibi gelmiştir işte.
Şevkate emanet edilen Esin mahalleye adım attığı gün aklını kaçırır ve dünyadan kopar.
Şevkati bir telaştır alır. Emanete sahip çıkmak ve Esinin aklına başına getirmek için akla karayı seçer.
Derken aklı başına gelir Esinin . Ne var ki, Esin kendine geldiğinde bambaşka biridir.
Şevkate kök söktürür, onu çileden çıkarır.